Reisverslag

Reeds jaren ben ik met mijn zoon John Europese wedstrijden aan het bezoeken in de voorjaarsvakantie in alle soorten Europese competities. We zijn in principe een soort groundhoppers, want we proberen zoveel mogelijk stadions te bezoeken met als het kan een interessante wedstrijd. En het liefst niet twee keer hetzelfde stadion. Ook niet onbelangrijk, een mooie stad waar wat te doen is, wat te zien is en culinair is ook niet verkeerd is. Deze keer was Futebol Clube do Porto aan de beurt. Tegen Eintracht Frankfurt voor de Europa League. We gingen van woensdag tot en met zaterdag. De vlucht van Eindhoven naar Porto rechtstreeks duurt net iets meer dan twee uur. Vanaf het vliegveld konden we zo opstappen op de metro die ons in no-time vlak bij het hotel bracht, station Casa da Musica. Zo'n vijf minuten lopen. Forza had voor ons een goed modern zaken hotel geregeld (HF Fenix Porto***) met een ruime kamer en alle faciliteiten. Op de negende verdieping hadden we uitzicht over een groot deel van Porto tot aan de monding van de Douro met de Atlantische oceaan. En ook aardig, uitzicht op een typische Portugese begraafplaats met van die mooie huisjes erop. Jammer dat het bij aankomst regende. We zijn na acclimatisering in het hotel toch naar buiten gegaan en gaan lopen naar het oude centrum Ribeira wat volgens de navigatie op onze smartphone op ongeveer een half uur van ons hotel moest liggen. Wij deden er ongeveer een uur over, maar dan hadden we maar goed moeten opletten en niet steeds de verkeerde straat inlopen. Voordeel van omlopen is dat je nog meer onverwachtse zaken ziet. We volgden uiteindelijk de oevers van de Douro de goede kant op en kwamen zo in het centrale oude Porto. Honderden Frankfurt supporters waren intussen ook al aangekomen, sterker nog ze zaten zelfs bij ons in het vliegtuig. Er schenen zo’n 7000 man te zijn die op alle mogelijke manieren naar Porto waren afgereisd. Eén van de nare gewoontes van Duitsers is om nog harder te “praten” dan Nederlanders gewend zijn te doen. Daarnaast hebben ze een enorm bier verbruik. Dat gaat gewoon de hele dag door van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Je keek er niet van op als er weer een Duitser liep met een tray-tje bier voor zijn dikke buik. Gelukkig waren er ook nog Portugezen genoeg, maar die hielden zich aardig koest in het centrum. Alhoewel je alle Portugezen kon aanspreken over hun plaatselijke club, waren ze toch niet zo voetbalmaf als ik gedacht had. Op alle dagen dat we er waren hebben we gelukkig geen rellen of dergelijke gezien en heerste er wel een voetbal cup sfeer voornamelijk door de Duitsers. Porto is naast het voetbal een leuke stad om te bezoeken, Nu zijn wij niet zo van kerken, ruïnes en musea (behalve het voetbal museum), maar er zijn sfeer gevoelige plekken voldoende. Alleen al een bezoek aan de overzijde van de rivier via de beroemde brug Ponte Luis I de Douro brengt je in de plaats Vila Nova de Gaia, waar eigenlijk de beroemde wijnhuizen zijn van de Port en niet in Porto zelf waar de wijn naar genoemd is. In vrijwel alle wijnhuizen kan je meedoen aan de gratis port proeverijen. Wij hebben maar één wijnhuis bezocht en na twee glaasjes op de vroege ochtend voel je je al licht. Port heeft een hoger alcohol gehalte dan gewone wijn. Tegen de avond eerst nog wat eten en dan op pad gegaan naar het Estadio do Dragão. Aangezien alle metrolijnen langs het stadion komen, ben je hier in een fluitje van een cent. Het stadion is nog steeds modern en groots. Het lopen naar je plaats op de bovenste ring is een aanslag op je conditie, maar het uitzicht loont de moeite. Het niveau van de wedstrijd viel enigszins tegen. Porto is een 1-0 winnen club en ze doen nauwelijks moeite het publiek te vermaken met mooi voetbal. Porto kwam zelfs met wat geluk op 2-0 voor, maar ze speelden tegen de Duitsers zoals genoemd en die kwamen vrolijk terug tot 2-2 als einduitslag. De zevenduizend Duitsers in het stadion hebben echt van begin tot eind de boel in het stadion vermaakt, qua beleving en ambiance was het zodoende wel een leuke wedstrijd. De volgende dag nog de stadion tour gedaan en en passant de president van Porto tegen het lijf gelopen, Jorge Nuno Pinto da Costa, sedert 1982 al aan de macht. In het stadion zit ook de fanshop en het museum. Zaterdag morgen vroeg op om het vliegtuig naar huis te halen. Al met al weer een leuke ervaring die we kunnen bij boeken op ons lijstje. Forza bedankt voor het luxe hotel.

Reeds jaren ben ik met mijn zoon John Europese wedstrijden aan het bezoeken in de voorjaarsvakantie in alle soorten Europese competities. We zijn in principe een soort groundhoppers, want we proberen zoveel mogelijk stadions te bezoeken met als het kan een interessante wedstrijd. En het liefst niet twee keer hetzelfde stadion. Ook niet onbelangrijk, een mooie stad waar wat te doen is, wat te zien is en culinair is ook niet verkeerd is. Deze keer was Futebol Clube do Porto aan de beurt. Tegen Eintracht Frankfurt voor de Europa League. We gingen van woensdag tot en met zaterdag. De vlucht van Eindhoven naar Porto rechtstreeks duurt net iets meer dan twee uur. Vanaf het vliegveld konden we zo opstappen op de metro die ons in no-time vlak bij het hotel bracht, station Casa da Musica. Zo'n vijf minuten lopen. Forza had voor ons een goed modern zaken hotel geregeld (HF Fenix Porto***) met een ruime kamer en alle faciliteiten. Op de negende verdieping hadden we uitzicht over een groot deel van Porto tot aan de monding van de Douro met de Atlantische oceaan. En ook aardig, uitzicht op een typische Portugese begraafplaats met van die mooie huisjes erop. Jammer dat het bij aankomst regende. We zijn na acclimatisering in het hotel toch naar buiten gegaan en gaan lopen naar het oude centrum Ribeira wat volgens de navigatie op onze smartphone op ongeveer een half uur van ons hotel moest liggen. Wij deden er ongeveer een uur over, maar dan hadden we maar goed moeten opletten en niet steeds de verkeerde straat inlopen. Voordeel van omlopen is dat je nog meer onverwachtse zaken ziet. We volgden uiteindelijk de oevers van de Douro de goede kant op en kwamen zo in het centrale oude Porto. Honderden Frankfurt supporters waren intussen ook al aangekomen, sterker nog ze zaten zelfs bij ons in het vliegtuig. Er schenen zo’n 7000 man te zijn die op alle mogelijke manieren naar Porto waren afgereisd. Eén van de nare gewoontes van Duitsers is om nog harder te “praten” dan Nederlanders gewend zijn te doen. Daarnaast hebben ze een enorm bier verbruik. Dat gaat gewoon de hele dag door van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Je keek er niet van op als er weer een Duitser liep met een tray-tje bier voor zijn dikke buik. Gelukkig waren er ook nog Portugezen genoeg, maar die hielden zich aardig koest in het centrum. Alhoewel je alle Portugezen kon aanspreken over hun plaatselijke club, waren ze toch niet zo voetbalmaf als ik gedacht had. Op alle dagen dat we er waren hebben we gelukkig geen rellen of dergelijke gezien en heerste er wel een voetbal cup sfeer voornamelijk door de Duitsers. Porto is naast het voetbal een leuke stad om te bezoeken, Nu zijn wij niet zo van kerken, ruïnes en musea (behalve het voetbal museum), maar er zijn sfeer gevoelige plekken voldoende. Alleen al een bezoek aan de overzijde van de rivier via de beroemde brug Ponte Luis I de Douro brengt je in de plaats Vila Nova de Gaia, waar eigenlijk de beroemde wijnhuizen zijn van de Port en niet in Porto zelf waar de wijn naar genoemd is. In vrijwel alle wijnhuizen kan je meedoen aan de gratis port proeverijen. Wij hebben maar één wijnhuis bezocht en na twee glaasjes op de vroege ochtend voel je je al licht. Port heeft een hoger alcohol gehalte dan gewone wijn. Tegen de avond eerst nog wat eten en dan op pad gegaan naar het Estadio do Dragão. Aangezien alle metrolijnen langs het stadion komen, ben je hier in een fluitje van een cent. Het stadion is nog steeds modern en groots. Het lopen naar je plaats op de bovenste ring is een aanslag op je conditie, maar het uitzicht loont de moeite. Het niveau van de wedstrijd viel enigszins tegen. Porto is een 1-0 winnen club en ze doen nauwelijks moeite het publiek te vermaken met mooi voetbal. Porto kwam zelfs met wat geluk op 2-0 voor, maar ze speelden tegen de Duitsers zoals genoemd en die kwamen vrolijk terug tot 2-2 als einduitslag. De zevenduizend Duitsers in het stadion hebben echt van begin tot eind de boel in het stadion vermaakt, qua beleving en ambiance was het zodoende wel een leuke wedstrijd. De volgende dag nog de stadion tour gedaan en en passant de president van Porto tegen het lijf gelopen, Jorge Nuno Pinto da Costa, sedert 1982 al aan de macht. In het stadion zit ook de fanshop en het museum. Zaterdag morgen vroeg op om het vliegtuig naar huis te halen. Al met al weer een leuke ervaring die we kunnen bij boeken op ons lijstje. Forza bedankt voor het luxe hotel.